The Versatile Learner

เพลงที่มียอดฟังสูงสุดจากชาร์ต Thailand Top100 by JOOX ปี 2020 ในอันดับหนึ่ง คือ “วาฬเกยตื้น” ซึ่งมียอดวิวใน YouTube 187 ล้านครั้ง เป็นผลงานของ GUNGUN หรือ เพนกวิ้น-กัญจน์กันต์ ปรีชาวุฒิคุณ นักกีฬาว่ายน้ำทีมชาติที่ชอบร่อนเครื่องบินกระดาษ เป็นคนรักกีฬา Fin Swimming ที่จับกีตาร์ หัดร้อง และเขียนเพลงได้เพียงสองปี 

“เพลงยาว 3.44 นาที ใช้เวลาทำสองปี”

“ร้องเพลง แต่งเพลง เล่นกีตาร์ ผมเริ่มฝึกพร้อมกันเมื่อสองปีก่อน ตอนจับกีตาร์ครั้งแรกคือ ตอนไปเดินตลาดกับแม่รู้สึกในใจขึ้นมาเฉยเลยว่าอยากเล่นกีตาร์ แม่บอก ‘ต้องเล่นนา ไม่ใช่ซื้อมาตั้งนา’ และแม่ซื้อกีตาร์ตัวละ 2,000 ให้ เล่นไปเล่นมา รู้สึกขึ้นมาเฉยเลยว่าอยากแต่งเพลงแต่เพลงแรกที่แต่งไม่ได้ใช้กีตาร์ ใช้เสียงในหัวแต่งเอา ส่วนเพลง วาฬเกยตื้น เป็นเพลงที่สามในชีวิต และใช้กีตาร์แต่ง แต่กว่าจะได้ปล่อยเพลง วาฬเกยตื้น ก็นานอยู่ ผมอยากซ้อมร้อง ซ้อมเล่นกีตาร์ให้แข็งแรงก่อน เพลงยาว 3.44 นาที ใช้เวลาทำสองปี”

“ผมโตมากับเพลงลูกทุ่ง และเพลงไทยเดิม”

 “ผมชอบแต่งเพลงมาก มีความสุข สนุก ได้อธิบายภาพในมุมของเราให้คนอื่นได้เห็นเนื้อเพลงก็เชื่อมโยงเรื่องราวได้แปลก อย่างเพลง วาฬเกยตื้น ก็เหมือนเล่านิทาน เหมือน ชาวนากับงูเห่า กระต่ายกับเต่าแต่นี่เปรียบเสมือนวาฬเป็นตัวดำเนินเรื่อง แล้วก็ใช้ภาษาเก่าๆ อย่างทรวงอุรา ทรามเชย ผมอายุ 23 ครับ แต่ผมชอบฟังเพลงลูกทุ่ง เพลงไทยเดิม เพลงเก่าๆ สุนทราภรณ์ก็ฟัง ภาษาเก่าๆ มันมีความไพเราะในคำนั้นๆ อยู่แล้ว เลยอยากให้คนรุ่นใหม่ลองฟัง ผมโตมากับเพลงแบบนั้นด้วย ตอนเด็กๆ ใช้เวลานั่งฟังเพลงเก่าเกินครึ่งชั่วโมงต่อวันตอนนั่งรถไปโรงเรียน ก็จะได้ฟังในรถแม่ โตขึ้นมาค่อยหาฟังเพลงไทยสากลกับเพลงสากลเอาเอง ก็เลยจะมีความผสมผสานกัน”

“เป็นนักว่ายน้ำที่ไปแข่งเครื่องบินร่อน 
เป็นนักกีฬาเครื่องบินร่อนที่เป็นนักร้อง”

“ผมว่ายน้ำมาตั้งแต่ห้าขวบ หมอบอกว่าคนเป็นภูมิแพ้ส่วนใหญ่จะให้ว่ายน้ำพอว่ายแล้วมีโค้ชมาเห็น น่าจะเป็นนักกีฬาได้แข่งแมตช์แรกก็ได้รางวัลเลย พูดไปก็เหมือนขี้โม้ แต่พอจะทำได้อยู่ ผมติดทีมชาติตอนอายุ 13 แล้วผมก็แข่ง Fin Swimming ตอนปี 2019 ติดทีมชาติไปแข่งที่จีน แต่ไม่ได้เหรียญรางวัล แล้วผมก็สนใจเครื่องบินกระดาษมาตั้งแต่ประถม พับกระดาษ A4 เป็นเครื่องบินนี่แหละครับ มันมีการแข่งขันชิงแชมป์โลกเลย ตอนซ้อมอยู่ ป้าแม่บ้านก็บอก ‘หลานป้าก็เล่นเหมือนกันนะลูก’ เราก็บอก ‘ครับป้าผมซ้อมไปแข่งชิงแชมป์โลกครับ’ ผมไปแข่งที่เมืองซัลซ์บวร์ก ประเทศออสเตรียลงแข่งประเภทร่อนไกลได้ 40 กว่าเมตร ได้อันดับแปดของโลก”

“ดนตรีไม่ใช่การแข่งขัน เหมือนจะใช้ความสุข
มากกว่า”

“ผมเป็นคนที่ถ้าสนใจอะไรแล้วจะสนใจจริงจังมาก เป็นคนชอบการแข่งขันด้วยเพราะเราแข่งมาตั้งแต่เด็ก แต่พอมาทำดนตรี ผมมองว่าเหมือนจะใช้ความสุขมากกว่า เหมือนไม่ใช่การแข่งขัน เราอยากจะโชว์งานศิลปะชิ้นหนึ่งของเราให้คนในโลกกว้างๆ ได้ชมกันมากกว่า ถ้าเกิดคนชอบ เราก็กลายเป็นที่รู้จัก มีความสุขกันทั้งสองฝ่าย ผมว่ายุคนี้เทคโนโลยีตอนนี้เอื้ออำนวยให้ทุกคนทำเพลงเองได้ไม่เหมือนคนสมัยก่อนที่ต้องเก่งดนตรีแล้วเข้าห้องอัด กว่าจะได้เพลงหนึ่งต้องลงทุนหลายแสน แต่ผมทำเพลงที่บ้านใช้คีย์บอร์ดกดจังหวะเอา ใช้เวลานานหน่อยแต่ได้ในสิ่งที่เราต้องการด้วยตัวเราคนเดียวได้”

“YouTube คือมหาวิทยาลัยของผม”

“วันๆ ผมดู YouTube เยอะมาก มันเป็นมหาวิทยาลัยของผมเลย ผมเรียนหลายอย่างจากในนั้น เรียนเครื่องร่อน เรียนโปรดิวซ์เพลง เรียนกีตาร์ งานอดิเรกหลายๆ อย่างก็เรียนจาก YouTube ได้ ผมว่าแพลตฟอร์มออนไลน์สำคัญมากในยุคนี้ อยากรู้อะไรเรารู้ได้ทันที ไม่ต้องรอว่าวันนี้เรียนบทที่หนึ่งนะ ก็อยากรู้บทที่แปดแล้ว และมันจะเป็นความรู้ที่แม่นยำถ้าคนทำคอนเทนต์ทำมาถูกต้อง ทางลัดต่างๆ มีเยอะแยะในออนไลน์ มันทำให้เราเริ่มต้นเรียนอะไรก็ได้ ตอนไหนก็ได้ ผมคิดว่าคอนเทนต์ออนไลน์สอนคนได้จริงๆ อย่างตัวผมไม่ชอบเรียนหนังสือเลย แต่ชอบเวลาคนเล่าเรื่อง แชร์ประสบการณ์ มันสนุกกว่าเข้าใจง่ายกว่า และบางทีมันได้ประโยชน์ในการใช้ชีวิตด้วย”    Story: Supakdipa Poolsap
Photograher: Akkapon Kumpusan
Stylist: Seksit Nhuin
Assistant Stylists: Thanawat Nitithanaiyaphong, Thanika Krajangchai
Makeup: Sunsamorn Tuntichotrattana 
Hair: Thanakorn Chanhom